Psychologia kliniczna forum, artykuły, zagadnienia, zastosowanie, ciekawostki, wykłady, psychiatria, psychopatologia

Możliwe do uniknięcia pułapka: porady ekspertów
Tematem tej książki jest to, że nieuwaga lub brak świadomości jest, jeśli nie-Najczęstszą przyczyną dla terapeuty naruszeniem jego lub jej obowiązków klinicznych i klienta zaufania. Zadaliśmy szereg wybitnych terapeutów z doświadczeniem w identyfikacji i reagowania na zagrożenie samobójstwem w celu omówienia czynników, które przyczyniają się do nieuwagi terapeutów spacerem lub braku świadomości podczas pracy z klientami potencjalnie samobójczych. Uważaj na te czynniki mogą włączyć terapeuci ćwiczyć więcej responsywność i odpowiedzialnie.
Norman Farberow, Ph.D., współzałożyciela i byłego współ-reżyser i dyrektor badań w Suicide Prevention Center w Los Angeles, uważa, że ​​istnieją cztery główne obszary problemowe. Po pierwsze, terapeuci czują się niekomfortowo z tematem, trudno im odkrywać i badać zagrożenie samobójstwem: "Nie chcemy o tym słyszeć nam lekceważyć go Ale każdy wskazanie ryzyka lub zamiar należy się zająć..." Po drugie, musimy zrozumieć, że każdy klient jest wyjątkowy człowiek ". Każda osoba staje się samobójcza w swoim własnym ramach danej osoby z punktu widzenia ma kluczowe znaczenie." Po trzecie, mamy tendencję do zapominania prewencyjne czynniki: ". Klinicyści uruchomić przerażony na myśl o samobójstwie ich nie rozpoznać prawdziwe zasoby." Po czwarte, nie uda nam się znaleźć na stronie: "Outside opinia jest bezcenne."
Marsha Linehan, dr D., ABPP jest profesor psychologii, adiunkt Psychiatrii i nauk humanistycznych na Uniwersytecie w Waszyngtonie oraz dyrektorem Behavioral Therapy Badań i Klinice. Jej głównym badania jest opracowanie skutecznych metod leczenia zachowań samobójczych, nadużywania narkotyków, i zaburzenie osobowości borderline. Wierzy, że
największym problemem w leczeniu samobójcze klientów jest to, że większość terapeutów ma niedostateczne przeszkolenie i doświadczenie w ocenie i leczeniu zachowań samobójczych. Bardziej niepokojąca niż jest to, że nie wydaje się być odcień i krzyk z praktykującymi terapeutami wymagających takich szkoleń. Decydując się na ograniczenie własnej praktyki dla klientów spoza samobójczych nie jest rozwiązaniem, ponieważ każdy z nas może i nie stają się samobójcze po wprowadzeniu leczenia. Wtórnym problemem są następujące. 1) Terapeuci leczący klientów z zaburzeniami, które czynią je wysokie ryzyko samobójstwa (np. depresja, na granicy zaburzenia osobowości, zaburzenia dwubiegunowe) Nie pytaj o samobójczych myśli i planowania w rutynę, sposób częste: w zależności od klientów, którzy zdecydowali się zabić najpierw komunikować ryzyko bezpośrednio lub pośrednio może być fatalny błąd. 2) Obawy przed odpowiedzialnością prawną często zaciemniają umiejętności terapeutów spacerem skupić się na dobro klienta: strach przeszkadza w dobrej oceny klinicznej. Wielu terapeutów ambulatoryjne po prostu "zrzucić" swoje samobójcze klientów na awaryjnych i szpitalnych obiektów wierząc, że będzie to zwalnia ich ryzyka. Brak jest danych empirycznych, że Oddział Ratunkowy i / lub treatmen szpitalne zmniejsza ryzyko samobójstwa w najmniejszym stopniu i dostępna literatura może wspierać hipotezę, że może zamiast zwiększać ryzyko samobójstwa. 3) Terapeuci często nie zdają sobie sprawy, że podczas leczenia bardzo samobójczy klienta muszą być dostępne przez telefon i inaczej po godzinach: leczenie bardzo samobójczy klient wymaga osobiście zaangażowany klinicznej.

Nadine J. Kaslow dr ABPP, profesor i dyrektor psycholog z Emory School of Medicine, dobrze finansowanego badacz w sprawie oceny i leczenia pokrzywdzonych i samobójczy afrykańskich kobiet amerykańskich, a odbiorca American Psychological Association 2004 nagrody za wybitne zasługi dla Edukacja i szkolenia powiedział nam, że
ocena i interwencja samobójczych osób musi być kulturowo właściwe, różnice płci, a rozwojowo poinformowani. Nasze podejście do samobójczych osób musi rozważyć zarówno odpowiedni bazy dowodowej i wrażliwą troską o osoby unikalnych walk, mocnych i społeczno kontekst. Musimy współdziałać z samobójczych osób współczucia i chęć zrozumienia, dlaczego ich ból czuje się tak nieznośny, że wierzą, że samobójstwo będzie oferować tylko formularz z ulgą. To jest zawsze ważne, aby samobójcze obawy poważnie, przekazać uznanie dla osoby trudnej sytuacji i angażować we wspólnym procesie. Od samobójcze ludzie często czują się społecznie izolowane i wsparcie społeczne jest buforem przed zachowań samobójczych konieczne jest, że pomagamy samobójcze mężczyzn i kobiet w mobilizowaniu ich sieci wsparcia społecznego. Musimy opierać się na mocnych ludzi, pomóc im odnaleźć sens i nadzieję, i umożliwiać im przezwyciężyć perypetie, które prowadzą im czuć i myśleć, że życie nie jest warte życia. Jako terapeuci, znajdziemy nasze własne reakcje przeciwprzeniesieniowe być bardzo pomocny w odniesieniu do oceny ryzyka, planowania dyspozycja, oraz wdrożenie strategii terapeutycznych. Nasze historie z samobójstwa, czy to nasze własne skłonności samobójcze, utrata bliskiej osoby do samobójstwa lub śmierci byłego pacjenta do samobójstwa, będzie znacznie wpłynąć jak podchodzimy i reagować na ludzi, którzy myślą o samobójstwie, aktywnie podejmować kroki , aby zakończyć swoje własne życie, czy rzeczywiście popełnić samobójstwo. Nasze historie i reakcje mogą być również pomocna w naszych wysiłkach, aby pomóc samobójcze ludzi leczyć z bólu tak, aby znaleźć życie warto żyć. To z kolei wzbogaca nasze życie.

Ricardo F. Munoz, Ph.D., profesor psychologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco, jest główny badacz w NIMH finansowanego Profilaktyki Depresji Research Project z udziałem angielski, hiszpański i chiński jest językiem populacji; i jest współautorem Kontroluj depresji. Oto jego myśli:
Po pierwsze, lekarze często nie potrafią określić, co samobójcze klienci mają, że obchodzi, że są one odpowiedzialne za, że ​​mogą żyć. Obejmują zwierzęta, kampanie, projekty, wartości religijnych. Po drugie, niedoświadczeni liberalni terapeuci w szczególności może wpaść w pułapkę próbując wypracować swoją filozofię w odniesieniu do prawa do śmierci i racjonalność czy rozsądna samobójstwo podczas ich pracy z klientem, który jest w krytycznym ryzyko. Te kwestie wymagają starannego rozważenia, ale przesunięcie ich do ognia korzyści kryzysowych nikogo. W ten sam sposób, że staramy się przekonać klientów, że najciemniej godzin ciężkiej depresji nie jest dobry moment, aby zdecydować, czy żyć, czy umrzeć, lekarze muszą zaakceptować fakt, że próbując utrzymać poważnie samobójczy człowiek żyje nie jest dobry czas zdecydować złożonych pytań filozoficznych. Po trzecie, nie przeceniają swoją zdolność mówienia czyjeś język. Ostatnio hiszpańskojęzycznych kobieta, samobójczy, przyszedł na pogotowie rozmawia z tabletkami. Lekarz, który mówił tylko po hiszpańsku, uzyskane co uważał za jej obietnica nie do próby samobójczej i odesłał ją do jej pół domu. Później odkryto, że bym jej mówili, że że ona już śmiertelną dawkę tabletek i starał się uzyskać pomoc.

Jessica Henderson Daniel, dr ABPP, dyrektor Szkolenia Psychologii na Wydziale Psychiatrii i Zastępca Dyrektora ds. Edukacji lidera Młodzieży Programu Szkoleniowego Zdrowia w Zakładzie Adolescent Medicine w szpitalu w Bostonie Dziecka stwierdza:
Ponieważ niektóre nastolatki mogą być podatne na być dramatyczne czyli mówiąc rzeczy, które nie mają na myśli, nie może być niechęć do podjęcia komentarze na temat samobójstwa poważnie. Młodzieży może kilka oświadczeń, zanim rzeczywiście angażują się w zachowań samobójczych. Do młodzieży trzeba wiedzieć, że takie komentarze są w rzeczywistości traktowane poważnie i że działania mogą być podjęte czyli kontynuacja ich terapeuta, oceny w ER i / lub hospitalizacji. Również młodzież może stać się bardzo zdenerwowany o sprawach, które mogą wydawać się trywialne dla dorosłych. Dostawcy powinni pamiętać, że perspektywa pacjenta atutów swoich poglądów. Kiedy nastolatki są w środku rozpaczy, minimalizując zmartwień, bólu i beznadziejności może być problematyczne. Niektórzy dostawcy mogą czuć, że życie tak naprawdę nie może być tak źle. Następnie, rodzice liczą. Z młodzieżą, regulacje państwowe może określić prawnej rolę rodziców. Ważne jest, aby znać te informacje. Czy rodzice powinni być prawnie odpowiedzialny za ich młodzieży, operatorzy mogą nie chcieć zmienić decyzję rodziców, którzy nie mogą znieść myśli, że ich dziecko może być samobójcze i którzy domagają się biorąc je do domu. Kiedy pacjent jest dzieckiem lub nastolatkiem, rodzice są kluczowym elementem zarządzania sprawy i mogą potrzebować swoich dostawców, jak również. Wreszcie, konsultacja ma kluczowe znaczenie w myśleniu poprzez jak najlepiej zapewnić w szczególnych okolicznościach.

M. David Rudd, Ph.D., profesor i przewodniczący Wydziału Psychologii na Texas Tech University i były Prezes Zarządu, American Association of Suicydologia i prezydent-elekt APA, Dział 12, Rozdział VII (Behavioral Emergencies). Powiedział nam:
Jednym z nazbyt często zaniedbanych obszarów w ocenie ryzyka samobójstwa jest rozpoznanie, omówienie i wdrożenie rozróżnienie między ryzykiem ostrego i przewlekłego. Ocena ostrego ryzyka nie jest, jak przytłaczająca większość klinicystów podejść do zadania. W ciągu ostatniej dekady, zbieżne dowody naukowe sugerują, ważne jest, aby zająć trwałe lub "przewlekłe" samobójstw u pacjentów. Dokładniej mówiąc, te, które dokonały dwie lub więcej prób samobójczych może mieć "przewlekłe" aspekt ich prezentacji. Mimo ostrego ryzyka może dobrze rozwiązać, to jest ważne dla lekarza, aby sporządzić notatkę na temat danej osoby trwałych luk i ciągle ryzyko samobójstwa. To tak proste, jak co notatkę, takie jak: "Mimo ostrego ryzyka rozwiązany, pacjent złożył trzy poprzednie próby samobójcze i istnieją aspekty kliniczne scenariuszu, które sugerują przewlekłe ryzyko samobójstwa. Dokładniej, historii pacjenta z poprzedniego seksualnego, alkoholu i nadużyć epizodycznej konopi, wraz z dwoma poprzednimi epizodami depresji głównych, wszystko wskazuje na potrzebę opieki długoterminowej i ustawicznego w celu bardziej efektywnego leczenia tych chronicznych markerów ryzyka ".

David H. Barlow, Ph.D., jest Diplomate w psychologii klinicznej i dyrektor Center for lękowych i zaburzeń pokrewnych w Boston University. On jest były prezes Towarzystwa Psychologii Klinicznej APA i utrzymuje prywatną praktykę. Uważa on, że są 2 wspólne problemy często spotykane w pracy z młodych lub niedoświadczonych terapeutów stojących przed możliwą samobójczą pacjenta:
Po pierwsze, po tworząc sojusz z nowego pacjenta, niektórzy terapeuci zaczynają kręcić się z dala od profesjonalnej, obiektywnej postawy klinicznej i leczeniu pozornie od ręki komentarzy o nie chcąc żyć jako zwyczajnej rozmowy, które mogą mieć miejsce po pracy na drinka z przyjacielem lub w akademiku. Tym samym mogą one reagować współczująco, ale nie zawodowo, przez bagatelizowania raport. "Czasami czuję się w ten sposób też - mogę zrozumieć, jak chcesz dostać się do tego miejsca ..." Oczywiście, zawsze trzeba cofnąć się, jeśli to wyjdzie i przeprowadzenie właściwego egzaminu dla intencyjny oznacza, itd., i podjąć odpowiednie działania. Po drugie, niektórzy terapeuci niedocenianie mocy umowy, ponieważ pacjenci czasem powiedzieć coś w stylu "No cóż ... Powiem, że jeśli chcesz mnie, ale nie wiem czy moje słowo jest coś warte". Faktem jest - w kontekście dobrych relacji terapeutycznej, umowa jest bardzo silny, okazjonalne raport przeciwnie niezależnie.

Późno Erika Fromm, Ph.D., Diplomate zarówno w psychologii klinicznej i hipnozy klinicznej, był emerytowany profesor psychologii na University of Chicago, klinicznych redaktor Journal of Hypnosis Doświadczalnej i Klinicznej, a odbiorcą amerykańskiej dywizji Towarzystwa Psychologicznego 39 (psychoanaliza) 1985 Nagroda za wybitne zasługi dla Polu. Stwierdziła:
Może to przeciwprzeniesienie lub bardzo stresujące charakter tej pracy, ale niektórzy lekarze wydają niechętnie udzielają samobójczych pacjentom coś więcej niż minimalnym otuchy. Musimy sobie zdać sprawę, że ludzie, którzy są o wziąć swoje życie domagają się, komunikują swoje uczucia, że ​​nikt tak naprawdę nie dba o nich. Oni płaczą, w jedyny sposób, wiedzą, jak: "Pokaż mi, że naprawdę obchodzi!" To bardzo ważne dla nas, aby komunikować się, że dbamy o nich. Kiedy moi pacjenci są samobójcze, mówię im, że zależy mi głęboko na ich temat i przepadam za nimi. Robię wszystko co mogę dać im do zrozumienia tego. "

Larke Nahme Huang, Ph.D., dawniej na wydziale Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, jest obecnie niezależne badania kliniczne i konsultant w obszarze Waszyngton, DC,. Podkreśla tych problemów w leczeniu osób ze schizofrenią:
Zwłaszcza, że ​​leczenie staje się kwestią lat, istnieje tendencja do stają się mniej wrażliwe, aby zapomnieć jak bolesne ich życie może być. Może to prowadzić do problemów jako lekarz ustala coraz wyższe cele, jak klient w dalszym ciągu poprawiać. Klient może doświadczyć tych celów jako nieznośny ciśnieniem. Często klient może złożyć bardzo poważną próbę samobójczą w dążeniu do ucieczki ciśnienia. W pracy z osobami z ciężkimi zaburzeniami, lekarze mogą potrzebować wykorzystać hospitalizacji w czasach kryzysu. Kwestie zarządzania szpitalne, w zmagania o władzę, rywalizacja między dziedzin, i tak dalej może nasilić klienta kryzysu. Nie czekaj do ostatniej chwili, kiedy jesteś w samym środku kryzysu, aby dowiedzieć się o tych realiach i podjąć kroki, aby zapobiec ich dodanie do klienta niebezpieczeństwie.