Psychologia kliniczna forum, artykuły, zagadnienia, zastosowanie, ciekawostki, wykłady, psychiatria, psychopatologia

3. Nie wykorzystywać

Seksualne problemy i kontakt fizyczny. Jak wspomniano wcześniej, stawki kontaktów seksualnych i działalności erotycznych z pacjentów są znacznie niższe niż w poprzednio zgłoszonych badań krajowych psychologów. Ponad 95% respondentów uważa, że ​​oba te zachowania były nieetyczne.

Około połowa badanych uważa, że ​​stają się kontaktów seksualnych z byłym klientem było nieetyczne. (. Ta liczba może być porównany do 6,4 procent, którzy wierzą, że staje przyjaciele z byłym klientem jest nieetyczne) Te przekonania wydają się zgodne z krzywd, które mogą być związane z tymi relacjami (Papież i Bouhoutsos, 1986; Papież, 1994), z Przyznawanie ogólnych i odszkodowania za straty moralne w garniturach nadużyć, w którym seksualne intymność miejsce dopiero po zakończeniu (np. Whitesell v. Green, 1973), a także z wieloletniej pracy z orzeczeń zarządów państwowych licencji i komitetów etycznych państwowych (Sprzedaj, Gottlieb , & Schoenfeld, 1986). Badania wykazały, że "psychologowie twierdząc, że stosunki seksualne miało miejsce dopiero po zakończeniu relacji terapeutycznej częściej można znaleźć w naruszeniu niż nie czyniąc tego roszczenia" (s. 504).

Skupienie się na erotycznej kontakt w terapii budzi pytania o zasadność i skutki pozornie nonerotic kontaktu fizycznego w Geller, 1980; Holroyd i Brodski, 1977, 1980, Papież, Sonne & Holroyd, 1993). Holroyd i Brodski (1980) wskazał, że "trudno jest określić, gdzie" nie-erotyczny przytulanie, całowanie i czułe dotykanie "porzucić i" erotyczny kontakt "zaczyna" (s. 810). O jedna czwarta naszych respondentów całuje swoich klientów, albo rzadko (23,5%) lub częściej (5,0%). O pół oglądane tej praktyki za nieetyczne. Dodatkowe 36,6% uznało ją za nieetyczne w większości przypadków.

Klienci tulenie był praktykowany przez 44,5% respondentów na rzadką podstawie oraz o dodatkowe 41,7% częściej. Niewielu (4,6%) uważa praktykę być wyraźnie nieetyczne, ale 4 1,2% uważało, że jest etyczne tylko w wyjątkowych okolicznościach.

Ustalenia zawarte w dwóch poprzednich kategoriach mogą być w stosunku do wyników odnotowanych przez Holroyd i Brodsky (1977), w którym 27% z terapeutów notowanymi sporadycznie angażowanie się w nonerotic przytulanie, całowanie, lub czuły dotykając pacjentów przeciwnej płci, a 7% respondentów Czyniąc to często lub zawsze.

Prawie wszyscy respondenci oferowane lub przyjął drżenie rąk od klienta, albo rzadko (48,9%) lub częściej (48,2%). Bardzo niewielu znaleźć zachowanie się etycznie wątpliwe.

Jak wspomniano wcześniej, wykorzystując seksualne zastępcze z klientów był trudny etyczny prawie jedna czwarta respondentów. Nieco ponad jedna trzecia uważa, że ​​zachowanie było nieetyczne. Dodatkowa jedna czwarta uważa to etyczne tylko w wyjątkowych okolicznościach.

Zdecydowana większość (85,1%) uważa, że ​​seksualna intymność z klinicznymi supervisees są nieetyczne, znalezienie z opublikowanymi analiz tej praktyki (Pope & Bouhoutsos, 1986; Papież, Schover, & Levenson, 1980; Pope & Vasquez, 1999).

Ponad 1 na 10 respondentów uznało, że po prostu "jest pociąg seksualny do klienta" było nieetyczne. Około dodatkowy 1/10 uważa się, że czuje taką atrakcją był etyczny w wyjątkowych okolicznościach. Wyniki te wydają się zgodne z wynikami wcześniejszego badania, w których 63% respondentów odpowiedziało, że przeżywa atrakcyjności seksualnej dla klientów uczynił ich poczucie winy, lęk, dezorientacja (Pope i wsp., 1986;. Zobacz także Bernsen, Tabachnick, i papież , 1994 o badaniu porównującym pracowników socjalnych do psychologów w zakresie atrakcyjności seksualnej dla klientów).

Prawie połowa (46,3%) respondentów stwierdziła, angażowanie się w seksualną fantazją o klienta na rzadką podstawie, dodatkowa jedna czwartą (25,5%) częściej. Liczby te mogą być w porównaniu do 28,7% psychologów w poprzednim badaniu, którzy odpowiedzieli twierdząco na pytanie "Angażując się w aktywność seksualną z kimś innym niż klient, czy kiedykolwiek miał fantazje seksualne o kimś, kto jest lub był klientem?" (Papież et al., 1986). Zarówno bieżący i poprzedni Badanie wykazało, że mężczyźni psychologów były znacząco bardziej skłonne do angażowania się w fantazje seksualne na temat klientów. Różnica ta jest zgodna z badań dotyczących seksualne fantazjowanie w ogóle, co pokazuje, wyższe stawki dla mężczyzn (Papież, 1982).

Kwestie finansowe. Luka, zależność, a czasem zamieszanie z tak wielu, którzy szukają pomocy u psychologów wymagają silnej etyki przeciwko wyzysk finansowy, jak również rozległe badania, aby określić, które uzgodnienia finansowe najlepsze dla terapeuty i pacjenta. Jednak aż do 1970, Temat był praktycznie nieobecny w literaturze naukowej. Tomy próbujący obszerny zbiór, przejrzeć i ocenę badań w psychoterapii (Bergin i Garfield, 1971; Rubinstein & Parloff, 1959; Shlien, 1968; Strupp & Luborsky, 1962) cytowane bez badania nad ustaleń finansowych, wywołując jeden ze współautorów komentarza: "W przypisie, chciałbym zauważyć, że jeśli Martian przeczytać tomy sprawozdawczych pierwsze dwie konferencje psychoterapii, a jeśli czytał wszystkie dokumenty dotyczące tej konferencji, że nigdy nie przyszło mu do głowy, że psychoterapia jest coś zrobić dla pieniędzy. Albo terapeuci wierzą że pieniądze to nie warto zmienna badania lub pieniądze są częścią nowej nieprzyzwoitości w którym porozmawiać swobodnie o seksie, ale nigdy nie wspominając o pieniądze "(Colby, 1968, s.. 539).

Mintz (1971) podobnie oznaczone opłaty "tabu zastrzeżeniem" i zasugerował, że "różnorodny zestaw wytycznych" dotyczących zapłaty opłaty "funkcjonowała do zahamowania terapeutów z dociekliwy zbyt blisko do finansowej strony praktyki psychoterapeutycznej i do rzeczywistych skutków, jakie może wywołać na terapeutyczne przedsiębiorstwo "(s. 3).

W ostatnich dekadach więcej takie czynniki jak wzrost płatności trzecich przyniosły kwestie finansowe na otwartą przestrzeń. Jak pokazują wyniki tego badania ujawniają, psychologowie opracowali konsensus opinii na temat dopuszczalności niektórych, ale nie wszystkie-finansowych podejść do swojej pracy.

Ponad połowa respondentów stwierdziła, zmieniając diagnozę ubezpieczenia spełnia kryteriów ubezpieczeniowych, albo rzadko (26,5%) lub częściej (35,1%). Ta akcja, która może być prawnie interpretowana jako ubezpieczenie oszustw jest postrzegana przez nieco więcej niż jednej trzeciej za nieetyczne. Dodatkowa jedna czwarta postrzegane jako etyczne w wyjątkowych okolicznościach. To powszechna praktyka w świetle jego konsekwencji prawnych i korzystanie z nieuczciwością w terapeutycznej wysiłku, jest w potrzebie otwartej dyskusji wśród specjalistów.

Opłat za dotrzymaniem terminów wydaje się do zaakceptowania praktyką niemal całego psychologicznego społeczności. Podwyższenie opłaty w trakcie terapii "również wydaje się powszechnie akceptowane.

O połowę (49,3%) respondentów skorzystało firmie windykacyjnej zbierać późno opłat, co najmniej na rzadką podstawie. Tylko 5% zobaczyć tę praktykę za nieetyczne.

O jedna trzecia (21,3% rzadko, 10,9% częściej) respondentów nie złożyła pozew do pobierania opłat. Jeden z 10 (10,1%) uznać to za nieetyczne.

Przyjmowanie wynagrodzenia, które jest odsetek klientów opłat-praktyka czasami jako "kick-plecami" lub "fee-rozszczepiania" (Keith-Spiegel & Koocher, 1985)-został zgłoszony przez 23,3% respondentów. Jest to postrzegane jako nieetyczne o 12,1 proc. To był element o najniższej stopie odpowiedzi jak dotąd, sugerując, że wielu respondentów mogło być pewni, w rozumieniu mowy.

W innej dziedzinie, psychologii sądowej, psychologowie mogą mieć pokusę, aby przyjąć opłatę awaryjny (Papież, rzeźnik, i Seelen, 2000). Standardowe teksty jasno oświadczeń dotyczących niedopuszczalność takich rozwiązań. "Psycholog nie powinien przyjmować kontyngent opłaty na wynik sprawy" (Blau, 1984, s.. 336). "Biegły nigdy nie powinny w żadnym wypadku zgodzić się na skierowanie na zasadzie prowizji opłat" (Shapiro, 1984, s.. 95). Tylko około 15% respondentów zgłasza angażowanie się w tej praktyce zarówno rzadko (7,0%) lub częściej (8,4%).

O jedna czwarta respondentów stwierdziło, że był zaangażowany w handlu wymiennego, przynajmniej na rzadką podstawie. Ponad połowa oglądali praktykę albo nieetyczne lub nieetyczne w większości przypadków.

Inne podwójne relacje. Zarówno zbliżenie seksualne z klientami i handlu wymiennego za usługi mogą być uznane przez niektórych relacji jako podwójne. Obecne badania zapytał na trzy obszary, które również mogą być uznane za dwa związki: terapia z pracownikami, studentami / supervisees i przyjaciół. Najczęstszą podwójny związek zaangażowanych studentów i supervisees (22,4% rzadko, 8,6% częściej), następnie przyjaciół (25,2% rzadko, 3,1% częściej) i pracowników (12,9% rzadko, 2,7% częściej).

Dwa związki mogą być również wszczęte raz terapia zaczyna się, jak się dzieje, gdy terapeuta angażuje się w kontakty seksualne z pacjentem. Według respondentów, inicjowanie relacji biznesowych z klientami (1,5% rzadko, 0,4% częściej) i byłych klientów (10,1% rzadko, 2,4% częściej) nie jest powszechną praktyką.

Reklama dla pozyskiwania sobie klientów. O jedna czwarta respondentów zgłosić reklamę w gazetach i mediach podobnych, albo rzadko (13,2%) lub częściej (12,9%).

Mniej niż 10% respondentów (generalnie mężczyźni psychologów) bezpośrednio zabiegać klientów. Co najmniej dwie trzecie zobaczyć tę praktykę za nieetyczne.